ترسم به "می" گساری رسید تا تو را دید دائم الخمر شد بیچاره یک بار در آن بار همیشگی آنقدر خورد که بالا آورد تمام پیکهای "نم" گرفته را "نم" گرفت از خود تهی شد و به هیچ رسید بعد از آن نمیترسید از تو خود را انکار میکرد و دیگر دلی نداشت که به تو بدهد سرخورده شد و دوباره "میترسید" و باز هم در همان بارِ خماری تو بود خواست خود را رها کند نتوانست؛ ترسید خودش ماند و یک عمر اسیری در خماری "می" "ترسم" ها 23/11/89
به به به به امیرخان
...
البته اینا هم یجورایی نشانه عاشقیه هاااا...
نه ولی کلا وبلاگ عرفانی داری خوشمان آمد...اگر دوست داشتی تبادل بینک هم می کنیم
البته اینطور که معلومه باسه خودت می نویسی انگار..ماشالا ماشالا مثل خودمی
آره تقریبا دلنوشته اینا
مرسی.حتما می تبادلیم
من با علی مخالفم..چون عاشق نیستی..شاید باشیا ولی عاشق ساسانی...
وبلاگت خیلی خوبه خیلی...این شعرتم یادم نمیره هیچوقت..چون منو یاد خاطرات این روز وتبادل نظرای فیس بوک و نتیجه گیریش میندازه..
در کل خیلی خوشحالم که باهات آشنا شدم وبررات آرزوی موفقیت دارم دوست عزیز..
ساسان جونو بگو
آدم میتونه عاشق باشه ولی این عشق رو نتونه معنی کنه. من جزو اون دسته هستم
اینا بیشتر دلنوشته تا عاشقانه
منم همینطور پریسا جان.بازم ممنون که به وبلاگم سر زدی
خیلی خوبه دست شما هم درد نکنه
ولی من این "نم" رو نفهمیدم یعنی چی ؟؟؟
اسم رمزه
لغت نامه دهخدا. ... نم گرفتن چشم ؛ اشک در دیده آمدن
امیر با حال بود شعرت !!
فقط دفعهی بعد می زدی به ما هم خبر بده 
اوندفه خبر دادم ولی کسی استقبال نکرد
آره دیگه اونور نمیذارم.حتما قبلی خبر میدم
یک بار در آن بار همیشگی این سطر و دوست داشتم
اما احساس می کنم تو خیلی از سطر ها به شعار رسیدی و این خوب نیست
اما انصافا خیلی پیشرفت کردی موفق باشی امیر جان
آره روی اون کار میکنم.مرسی
دیگه زحمات کانونه دیگه