پرسه

آسمون یک رنگ صبح هیچ نشونی از رعد و برق های دیشب رو نداره ... صدای اولین بارون پاییزی دیشب با غرشای عظیمش  لذت خاص کوچیکی بود تو دنیای بزرگ بدون لذت های بررگ که خیلی چسبید 

می تونی پنجره رو باز کنی و دستتو دراز کنی تا قطره های اولین بارون پاییزی با پوستت برخورد کنن ... وقتی سرمای ناگهانی هوا لزره می ندازه توی بدنت تند پنجره رو ببندی و به لحافت پناه ببری 

یاد کرسی خونه ی بابا بزرگ 

یا بعد از ظهرای پاییزی که از مدرسه می اومدیم خونه و جلوی تلویزیون کنار بخاری یه چایی داغ بعد از ناهار .. 

هوا خیلی زود تاریک می شد ... پای کارتونا یا سریالای دفاع مقدس هفته ی اول مهر که می نشستیم یهو می دیدی ساعت داره نزدیک به 8 میشه و هنوز مشقاتو ننوشتی ... بدو بدو دیکته رو مامان می گفت و پلوکپی هارو یکی در میون حل می کردی و حدودای ساعت نه چشمات سنگین می شدن 

رخت خواب توی اتاق پهن میشد و بعد با صدای قصه ی شب بخواب می رفتیم... کنار بخاری ... وقتی تق و تق قطره های بارون به شیشه می کوبیدن

شرم آور که مرد صادقی به نظر می رسی

و تمام ترس هاتو که حفظ کردی، عزیزم 

در گوشت زمزمه خواهند شد 

و می دونی که اونها ممکنه بهت صدمه بزنن 

و می دونی که این خیلی معنا داره

ولی هیچ چیز رو احساس نمی کنی 

من سقوط می کنم ... محو میشم و همه این هارو از دست می دم 

و به نظر نمی رسه به دروغ مهربان باشی 

خجالت آور که می تونم ذهنتو بخونم 

و چیزهایی که از ذهنت می خونم....

شمع لبخند مشترک مارو روشن می کنه 

و تو می دونی که نمی خوام بهت صدمه بزنم 

و می دونی که این خیلی معنا داره  

ولی هیچ چیز رو احساس نمی کنی 

من سقوط می کنم .. محو می شم ... غرق می شم ... کمکم کن نفس بکشم 

من صدمه می بینم ... من همه چیز رو از دست می دم ... من گم می شم ... کمکم کن نفس بکشم

................................................................................

پ.ن: شاید تو ترجمه ی آهنگ یه روزی موفق کار کنم 

به نظرم بلاگفا یکم بی کلاسه 

پ.ن: http://www.animelyrics.com/anime/lain/selduvet.htm

نوشته های بسیاری بر دیوار ها نگاشته اند و تو می توانی بخوانیشان

می توانی در لابه لای دیوار نوشته ها ریزترین ها را بخوانی

آیا می توانی بفهمی چه می گویند؟؟ و چه احساسی در آنها نهفته است؟

همه اینها به معنای پول و قبض و چک و رسید است

می فهمانندت که چه باید بکنی

وقتی سرت را روی دست هایت گذاشته ای و درد...

کجای جهان باید رفت؟ کجای این جهان تغییری می توان جست ؟

تفاوتی که نگران قبض ها نباشی

غمگینم کن

نگرانم کن

و سوال وسوال و سوال...

چیزی بگو که آرامش دهدم

بگو بدانم چه باید کرد وقتی جیب هایم خالی می شوند

بگو بدانم چه باید کرد با این بدهی هایم

بگذار بدانم چه باید کرد وقتی موهایم می ریزند

چه کسی را باید بکشم وقتی جنگ شروع می شود؟؟؟

"درک کن !

بفهم !

فقط باید اطاعت کنی !

مطیع باش !"

تو می دانی که نمی توانند به تو آسیب بزنند

تو می دانی که نمی توانند به تو صدمه بزنند

رویاهایشان را نابود نکن برای حفظ من و برای به هدر دادن من

قد بکش .... بلند شو و قوانین را نابود کن

................................................................................................................

پ.ن: ترجمه ی آهنگ danger visit از گروه Archive

پ.ن: دوم شهریور ماه روز حمایت از کودکان کار نامگذاری شده توسط "ما"(*)

*: ما کسانی هستیم که خواستیم کاری کنیم اما.... ترکید بادکنک های خیالمان با سوزن تیز دست هایی که می ترسند از "ما"

نیمکت اوراغی بود، کسی رویش نمی نشست. هنرمند مجسمه سازی از کنارش رد شد. ابتدا نظرش را جلب نکرد ولی چند ثانیه بعد به عقب برگشت و با دقت به نیمکت نگاه کرد... نیمکت آهنی که دسته ی سمت راستش تقریبا کنده شده بود و لبه های تیزی داشت . از نشیمنگاهش فقط دو قطعه اتصال دسته ی سمت راست به چپ مانده بود و میله های وسط یا شاید هم چوب قسمت مناسب برای نشستن نداشت. رنگ و رو رفته بود وکمی زنگ زده...اصلا برای نشستن مناسب نبود...

ادامه در ادامه ی مطلب .

پ.ن  مطلب: لطفا نقد کنید.

دستش را خم کرد و پشت کمرش گذاشت و با صدای "آخ" کوتاهی کمر راست کرد.
دستش را که همانطور پشت کمرش بود کمی بالا آورد و صورت کودکش را با نک انگشتانش لمس کرد، گرم و لطیف بود، لبخند زد.
دستش را روی پیشانی کشید و عرق از پیشانی پاک کرد و دوباره کمر خم کرد.

یاد سقوطت افتادم

به میدان که رسیدم

یاد چرخش آخرینت 

بادکنک هایی که به آسمان می رفت

و می آمد پایین

و بر سر ما می خورد

و ستاره های نشسته بر سبز های ایستاده

که می ترسیدم از وحشتشان

... یادم آمد هرگز آش نخورده بودم ...

.............و نخواهم خورد.

پ ن1: کاملا فی البداهه .

پ ن2: 22 را که با 33 جمع کنی می شود 55

پ ن3: الله اکبر از این مقدمه چینیه شیطان، چه بلایی می آورد سر آدم ... الله اکبر 

پ ن4: می توانی از 55 ، 20 تا کم کنی بشود 25... حالا این 20 می تواند تعداد انسانها باشد، می تواند عمر من باشد.

پ ن5: من امروز راهپیماییم را رفته ام ... تکلیف از ما برداشته شد.

خورشید را - به هنگامه ی غروب -

با خطی سفید،

      تفریق کرده اند.

اینجا

ورود ممنوع است!